می رسد روزی که فریاد وفغان ها سر کنی

می رسد روزی که احساس مرا باور کنی

می رسد روزی که نادم باشی از رفتار خویش

خاطرات رفته ام را مو به مو از بر کنی

می رسد روزی که تنها ماند از من یادگار

نامه هایی که با دریای اشکت تر کنی

می رسد روزی در مسیر بی کسی

بوته های وحشی گل را ز غم پر پر کنی

می رسد روزی که صبرت سر شود در راه من

آن زمان احساس امروز مرا باور کنی