این روزگار سنگی، از پشت ابر پیداست
این ابرهای تیره، تابوت تک تک ماست

هر کس که راست گوید، از آدمی به دور است
اینجا کسی نداند، این راست یا دروغ است!

در کودکی برایم، دنیا کمی بزرگ است
حالا که کودکی رفت، دنیا چه سوت و کور است

ای ابرهای تیره، ای خاکیان دیروز
ای کاش که باد بودم، درمان درد امروز